Ταξίδια καθημερινότητας. Δρόμοι ζωής.
Η Αμαλία όλα τα αντιμετώπιζε με χαρά, ελαφρότητα και γέλιο,
Για ν’ αντέξει τον πόνο που έβλεπε γύρω της. Μέχρι πού θα μπο-
ρούσε να φτάσει; Πόσο θα την άντεχε αυτή η γη;
 
Και τότε … ήρθε ο Νίκος και της είπε: ‹‹Αυτός ο κόσμος δεν πλά-
στηκε για εσένα. Τα φτερά σου σε στενεύουν. Επιτέλους, ήρθε η
ώρα για το Δώρο πνοής››.
Άρχισαν μαζί τα ταξίδια σε κόσμους άγνωστους. Κι ‘όμως, εκεί
υπήρχαν όλες οι απαντήσεις για όλα όσα προβλημάτιζαν τους αν-
θρώπους στο πριν, στο τώρα, στο πάντα.
Ταξίδεψε, γέλασε, αγάπησε και περιπλανήθηκε. ‘Ο,τι της είχαν
μάθει ήταν ψέμα και λάθος. Η αλήθεια κρυβόταν εκεί που κανείς
δεν το περίμενε.
 
Αν αναζητάς τη δική σου αλήθεια και θες να σ’ αγαπήσουν αλη-
Θινά, ίσως να υπάρχει κάποιο φως κρυμμένο μέσα σου.
Αγκάλιασέ το κι απογειώσου.
Μπορείς…
‹‹Αμαλία, ξύπνα! Γύρνα στο τώρα!››